ما برای خون خواهی امام حسین(ع) و اهل بیت و اصحاب با وفای او او در مقابل بعثی های کثیف و فرزندان یزید به پا خاستیم تا فردا محشر بتوانیم جواب گوی جدمان، امام حسین(ع)، باشیم. بدانید کربلای ما دست کمی از کربلای امام حسین(ع) ندارد. ما به ندای امام خویش پاسخ گفتیم و در راه خدا به جهاد پرداختیم. به پا خاستیم در مقابل کسانی که هزاران هزار مادر را بی فرزند و همسر را بی شوهر و کودک را یتیم و شهرها را خراب کردند، هم وطنانمان را به اسارات بردند، رزمندگان را در زندان های بغداد اسیر کردند و زنان و دختران ما را اذیت کردند. ننگ بر ما باد که همۀ این ها را می دانیم و می شنویم و خم به ابرو نمی آوریم. وای بر ما! چگونه می خواهیم پاسخ گوی مادرمان فاطمۀ زهرا(س) باشیم. ان شاءالله خدا از گناه ما در گذرد و همه را به فضل و کرم خویش ببخشاید

من برای ادای تکلیف به جبهه آمده ام تا با دشمن زبون و ظالم و پست کارزار کنم، دشمنی که برای هر کس باطل بودنش ثابت شده است. پیشرفت این انقلاب الهی بستگی به پیروزی این جنگ تحمیلی دارد و بر مسلمانان است که دشمن متجاوز را تنبیه کنند و حق خود را بگیرند. البته باید دانست که این خاکریز اول است. ان شاءالله به حول و قوۀ الهی خاکریزهای دیگر استکبار بعد از سقوط این خط نابود خواهند شد و نوکران استعمار به وحشت و لرزه خواهند افتاد

امروز اسلام پس از گذشت هزار و چهارصد سال به رهبری امام خمینی می خواهد اصالت خود را بازیابد. جهان خواران که می بینند اگر اسلام راستین پیاده شود جلوی جهان خواری آن ها را خواهد گرفت، می کوشند به وسیلۀ ایادی و نوکران خود جلوی این حرکت عظیم را بگیرند. ناگزیر این جنگ برای ملت ایران به وجود آوردند و به سرزمین ایران حمله کردند و مغول وار جنایت و تجاوز را به مرحلۀ بی شرمی رساندند و من که مسلمان هستم و پیرو قرآن به فرمان ولی امر و رهبر خود امام خمینی لبیک گفتم و عازم جبهه های نبرد حق با باطل شدم

          من برای این به جبهه آمدم تا قطره قطرۀ خونی که از عزیزانمان بر زمین ریختند پایمال نشود. برای این به این جا آمدم تا آه مظلومانۀ شهیدان و معلولان جنگ را با حضور خود در جبهه مرحم گذارم و این صدام و دیگر جنایتکاران را به سزای عمل خودشان برسانم. به خدا قسم در این دنیا هیچ چیز شیرین تر از جان نیست و من خونم را در راه استواری دین مبین اسلام و پشتیبانی از امر ولایت بر زمین می ریزم. تا از خون من ریشۀ درخت انقلاب اسلامی به رهبری امام امت آبیاری شود

   چنین انقلابی در هیچ نقط از دنیا وجود ندارد. انقلابی که از همان اول براساس توحید و خداشناسی و وحدانیت ایجاد شد و در مقابل استکبار جهانی ایستاده و کمر خود را راست نگه داشته است بدون این که به هیچ قدرتی تکیه داشته باشد. تنها تکیه گاه ملت و مردم ما ایمان و انسجام بوده است. این انقلاب زمینه ساز حرکت جهانی حضرت بقیه الله الاعظم است و بر همۀ ما واجب است که از این انقلاب، که ثمرۀ خون صدها هزار شهید است، دفاع کنی

ما برای خدا قیام کرده ایم و برای خدا کار می کنیم نه برای تشویق و تمجید و شهرت طلبی و ریاست طلبی. کار برای خدا ارزش دارد نه برای چیز دیگر. ما دیر یا زود از این دنیا خواهیم رفت ولی اثری که در این دنیا از ما می ماند مهم است. این اثر بعضی مواقع طی قرن ها، نسل های زیادی را تحت تاثیر قرار می دهد. وقتی این اثر الهی و خدایی باشد خیلی ارزشمند است.

   امروز یک مشت از این بچه های بسیجی جان خودشان را برای خدا و برای احیای مکتب مقدس و معتدل اسلام و برای جلوگیری از تجاوز دشمنان اسلام و حکومت اسلامیمان عاشقانه در طبق اخلاص قرار داده اند و جلوی این تجاوزات را گرفته اند. اگر جانبازی این بچه ها نبود، دشمنان کشور و امت اسلامی ما کارهایی می کردند که با اطفال دبستانی و مریض های بیمارستانی  و دانشجویان دانشگاه ها و مردم عرب و کرد و لر و جنوب و غرب و شمال غربی کشورمان کردند، بلی ما همه موظفیم جلوی این یاغی گری ها بایستیم و از شرف و آبرو و عزت خود دفاع کنیم.

   در تاریخ یازدهم مهرماه سال 66 مطابق با نهم صفر پس از استماع خبر فرمان نمایندۀ محترم شورای عالی دفاع، آقای رفسنجانی، که امر کرده بودند مردم بروند جبهه را پر کنند، این جانب مریض احوال بودم و استخاره کردم که اگر رفتن بنده جهاد است و توبه و سعات و شهادت، خوب بیایید و اگر ریا باشد یا نتوانم خوب عمل کنم بد باشد که این آیۀ مبارکه «ادخلوها بسلام آمنین» (حجر26) آمد و این آیه بشارتی بود به بهشت و سعادتی بود برای این روسیاه گنه کار. دیگر سر از پا نمی شناختم، آمدم الحمدالله رب العالمین که این سعادت و سلامت قلب را خداوند به من داد و محبت آل محمد را که همیشه تشنۀ شنیدن قضیۀ امام حسین(ع) بودم و همچنین محبت حضرت امام خمینی که همیشه در دل داشتم. امیدوار به سعادت هستم که خداوند متعال در رحمت خویش را بر دل این بندۀ گنه کار سر تا پا خطا باز کند و مرا با این آیه مبارکه وارد بهشتش سازد. ان شاءالله.

خدایا! چه سعادتی از این بالاتر که در مقطعی از زمان قرار گرفته ام که فرزندی از سلالۀ پیامبران الهی با رهبری های پیامبر گونۀ خود ما را از ظلمت و تاریکی به سوی نور رهنمون شد و از خواب غفلت بیدار کرد و بار دیگر، پس از گذشت سالیان متمادی، آیین مقدس اسلام را در نقطه ای از جهان مستقر مرد، آیینی که خواب راحت را از چشم کافران ربوده و با تمام نیرو آن ها را علیه خود بسیج کرده است. پس وظیفۀ سنگینی بر دوش ما گذاشته است، وظیفه ای که اگر کمی غفلت و سستی در قبال آن به خرج دهیم نتیاج زیان باری به بار خواهد آمد و شاید هرگز نتوانیم دیگر نامی از اسلام ببری

من در حالی به جبهۀ نبرد با ارتش مزدور و عراق رهسپار شدم که کاملاً مختار و آزاد بودم و هیچ گونه جبری در کار نبود. تنها عاملی که مرا مجبور به ترک زن و فرزند و پدر و مادر کرد عامل حیات بخش اسلام بود. اسلام مکتبی است که انسان را به آزاد زیستن و قیام در مقابل هر نوع ظلم و جور دعوت می کند. امروز برای انسان مسلمانان دیگر پوشیده نیست که این جنگ جنگ دو ایدئولوژی است. این نبرد حیات بخش با برطرف شدن اختلاف مرزی به پایان نمی رسد بلکه با از بین رفتن غدۀ فساد و عامل به وجود آورندۀ جنگ به پایان می رسد

     عزیزانم! بدانید که ملت ما مرده بود، امام امت با نَفَس الهی خویش همۀ ما را زنده و از خواب غفلت بیدار کرد و اسلام را به ما آموخت. جنایتکاران و طاغوتی ها از مملکت رفتند و به جای آن ها بوی خوش اسلام و انقلاب در سراسر میهن اسلامی مان گسترش پیدا کرد و من که منتظر ندایی آسمانی بودم پیام امام را به گوش جان شنیدم و به انقلاب پیوستند و کفار و منافقان به جنگ با انقلاب پرداختن