خمین زده میشود بین 2/1-7/0 بیلیون مسلمان در سراسر جهان وجود دارند و تقریباً 7 میلیون مسلمان تنها در ایالات متحده آمریکا هستند. بعبارتی تقریباً 21% جمعیت جهان مسلمان هستند. در حالی که مسیحیت که بیشترین پیرو را دارد، تنها 33% مردم را شامل می شود و در چند دهه اخیر تعداد آنها کاسته شده و بر تعداد مسلمانان افزوده شده است. اگر این روند رشد ادامه یابد، احتمال میرود تا اواسط قرن 21، اسلام دین عمومی در سراسر جهان به شمار آید. با گسترش اسلام، کشورها و فرهنگهای مختلف ممکن است اسلام و قوانین آن را به طرق مختلف تفسیر نموده و بخصوص نگرش آنان نسبت به زنان دگرگون شود و همین امر تصویر زن مسلمان را پیچیدهتر میکند. زنان قبل از اسلام تحت فشار و استثمار بودند، به طوری که میتوانستند در آن واحد چند همسر برگزیده و مورد سوء رفتار قرار گیرند. از طرفی زنان فقط نقش تولید مثلی داشتهاند و با آمدن اسلام، مراقبت از زنان به عهده همسر و خانواده او گذاشته شد. پس از اسلام زن پا به پای مرد میتوانست د جوامع حضور یافته و در فعالیتهای اجتماعی شرکت کند. تاریخ نشان میدهد که زنان صدر اسلام میتوانستند در جامعه حضور به هم رسانیده و در ردیفهای پسین نماز، پشتسر مردان نماز به جای آورند. نگاهی به تاریخ تمدن اسلامی نشان میدهد که در آن واحد به زن به دیده احترام و اکرام نگریسته میشد. اسلام روشن نمود که زن و مرد شاخههای یک ریشه هستند. این دو، انشعابهای طبیعت و واحد بشریتند و جامعه در بوجود آمدن خومد به این افراد محتاج است. در اسلام حقوق زنان کاملاً روشن و واضح بیان شده و بر رعایت این حقوق تأکید شده است. اسلام صریحاً اعلام میکند که سرشت زن و مرد و آفرینش این دو یکی است و هر دو از نفس واحدی یعنی از وجود یکتا آفریده شدهاند آنچه از قرآن برمی آید این است که در حقیقت انسانی، فرقی بین زن و مرد نیست. تاریخ اسلام نشانگر حضور زنان مدبری است که در ماقع حساس در پیشبرد اهداف اسلام سهم مهمی داشتهاند (زندگی درخشان حضرت فاطمه زهرا(س) و دختر گرامیش حضرت زینب کبری(س) و زنان برجسته دیگر گواه این حقیقت میباشد و تاریخ صدر اسلام آکنده از مشارکت زنان در عرصههای مختلف سیاسی و اجتماعی است). در جامعه اسلامی ـ ایرانی نیز زنان از جایگاه ویژهای برخوردار بودهاند. زنان همواره با حفظ شأن و منزلت یک زن مسلمان در بسیاری از عرصههای علمی و اجتماعی نقش مؤثر، سازنده و پویا داشتهاند. خصوصاً بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و با تفکرات حضرت امام خمینی(ره) در مورد زنان، تحول بنیادی در حضور اجتماعی، علمی و فرهنگی آنان در جامعه صورت گرفت. زنان در راه اعتلای علمی و اجتماعی خود قدم در مسیر جدیدی نهاده و در رشد فرهنگی جامعه نقش مؤثری ایفا کردند. بخصوص در جامعه دانشگاهی و در صحنههای علمی این نقش بسیار چشمگیر بوده است و میتوان گفت مهمترین عرصه پیشرفت زنان جامعه ایران بعد از انقلاب، دانشگاه است. آمارها نشان میدهد که از سال تحصیلی 1378-1377 پذیرفتهشدگان زن در دانشگاه از مرز 50% کل پذیرفتهشدگان گذشت و این میزان در دو سال اخیر به 60% افزایش یافت. این امر نشان مدهد که صحنه دانشگاه، قابلیت بسیار بالایی برای مشاکت فعالانه زنان در عرصههای اجتماعی دارد. به همین نسبت تعداد مدیران زن دانشگاهی نیز در مقایسه با سالهای قبل از انقلاب تفاوت چشمگیری را نشان میدهد. افزایش اعضای هیئت علمی زن و افزایش کتب علمی تألیف و ترجمه توسط آنها، انجام پژوهشهای علمی معتبر، قرارگرفتن در منصب مدیریت گروههای آموزشی، معاونت و ریاست دانشکده و حتی معاونت دانشگاه از دستاوردهای علمی و مدیریتی زنان بعد از انقلاب اسلامی بوده است. به طوری که در حال حاضر 3634 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاهها را زنان تشکیل میدهند که نشان از قابلیتهای بالای زنان ایرانی و وجود زمینههای گسترده جهت حضور زنان در جامعه ایران دارد. نویسنده: فروزان آتشزاده شوریده