نویسنده : شهین نوروزی
مقطع تحصیلی :کارشناسی ارشد
نام دانشگاه :آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
استاد راهنما : دکتر مهدیه صالحی
چکیده : پژوهش حاضر، با هدف آگاهی از میزان تأثیر فعالیت های فرهنگی مادران بر کاهش اختلالات عاطفی، رفتاری و تربیتی فرزندان اجرا شده و تفاوت تأثیر فعالیت های فرهنگی مادران را بر کاهش اختلال عاطفی، رفتاری و تربیتی فرزندان دختر و پسر مورد بررسی قرار می دهد این تحقیق هم چنین به دنبال آن است که در جهت افزایش هرچه بیش تر انگیزه برای پرداختن به فعالیت های فرهنگی و آموزشی، کمک به پیش گیری های اولیه در زمینه ی حالات عاطفی، رفتاری و تربیتی فرزندان شاهد و ایجاد زمینه ی مناسب برای پرداختن بیش تر مادران به فعالیت های فرهنگی در خانواده به آنان کمک کند. نوع این پژوهش، پیمایشی بوده و با استفاده از پرسشنامه ی 130 سؤالی ریچارد ـ کاینون اجرا شده است. جامعه ی آماری تحقیق حاضر، کلیه ی دانش آموزان شاهد شهر تهران را که در سال تحصیلی 82-83 در مدارس شاهد ثبت نام شده اند دربر می گیرد. جامعه ی مورد مطالعه عبارتند از دانش آموزان شاهد مناطق 2-1-6-15 و 4 شهر تهران، نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام شده است؛ بدین صورت که ابتدا مناطق را به 5 قسمت تقسیم نموده، سپس از هر منطقه 2 مدرسه (دخترانه و پسرانه) و از هر مقطع تحصیلی یک کلاس به طور تصادفی ساده انتخاب شده و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری غیر پارامتریک دو گروهی و تحلیل مجذور کا یا خی دو صورت گرفته است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که 95 درصد از فرزندان شاهد که مادران آن ها ادامه ی تحصیل داده اند تأثیرگذاری مثبت این عامل را در حالات تربیتی تأیید کرده اند. این تحقیق هم چنین نشان می دهد که بین میزان ارزش و اهمیت زندگی و میزان ملایمت در کلام مادرانی که ادامه ی تحصیل داده اند با فرزندان شاهدی که مادران شان از ادامه ی تحصیل بازمانده اند تفاوت معنی داری وجود دارد.