دفاع مقدس
درباره وبلاگ
بسیجی پانزد ساله ای که باید در تهران تیله بازی می کرد از پشت خاکریز تانک دشمن را نشانه می گیرد و امام بر دست و بازوی او بوسه می زند.

با آگاهی و شناخت و با یقین به سوی خدا، جهاد و «شهادت» می‌روم و تا پوزة دشمن (آمریکا) را به خاک نمالم از پای نخواهم نشست. می‌روم تا حرکت را به سوی خدا در خط رهبری در این جهان حاکم کنم، و اگر «شهید» شدم «شهادت» آرزویم بود


(0) نظر
1389/6/10 20:24
X